แม้อาการนี้จะพบในโรคต่าง ๆ แต่ก็พบอย่างสามัญโดยเป็นอาการเชิงลบ (negative symptom) ของโรคจิตเภทซึ่งก่อนนี้เคยพิจารณาว่าเกี่ยวกับโรคสมองกลีบหน้า (frontal lobe disorder หรือ dysexecutive syndrome) ในรูปแบบที่เป็นโรคทางจิตเวชอย่างไรก็ดี งานศึกษาก็ได้แสดงว่า อาการโรคจิตเภทมีสหสัมพันธ์กับโรคสมองกลีบหน้าจริง ๆ[10]

งานศึกษาและงานวิเคราะห์ที่ได้ทำแล้วสรุปว่า ต้องมีปัจจัยอย่างน้อยสามอย่างเพื่อครอบคลุมทั้งอาการเชิงบวกและอาการเชิงลบของโรคจิตเภทปัจจัยทั้งสามคือ อาการโรคจิต (psychotic factor) อาการสับสนวุ่นวาย (disorganization factor) และอาการเชิงลบ (negative symptom factor)งานศึกษาได้แสดงว่า การแสดงอารมณ์ผิดปกติสัมพันธ์อย่างมีกำลังกับพฤติกรรมแปลกประหลากและความผิดปกติทางความคิด (formal thought disorder) ที่เป็นอาการเชิงบวกโดยเป็นส่วนของปัจจัยคือความสับสนวุ่นวายส่วนความพิการทางการใส่ใจสัมพันธ์อย่างสำคัญกับอาการโรคจิต ความสับสนวุ่นวาย และอาการเชิงลบอาการพูดน้อยมีทั้งอาการเชิงบวกและเชิงลบของโรคจิตเภท โดยการมีเรื่องพูดน้อย (poverty of content) เป็นปัจจัยคือความสับสนวุ่นวาย และการพูดน้อย (poverty of speech) ใช้เวลาตอบนาน และความคิดชะงัก เป็นปัจจัยคืออาการเชิงลบ[11]