นิยาม

Pedophilia ไม่ใช่คำที่ใช้ในกฎหมาย[9]และการมีความสนใจทางเพศต่อเด็กอย่างเดียวก็ไม่ได้ผิดกฎหมาย[6]ในวงการบังคับใช้กฎหมาย คำว่า pedophile ใช้อย่างกว้าง ๆ รวมเอาบุคคลที่ทำผิดทางเพศต่อเหยื่อที่มีวัยต่ำกว่าอายุที่ยอมให้ร่วมประเวณีได้ (บ่อยครั้งที่ 17 ปี)ซึ่งรวมอาชญากรรมประเภทต่าง ๆ รวมทั้งการทารุณเด็กทางเพศ การข่มขืนโดยกฎหมาย (เช่นมีเพศสัมพันธ์กับเด็กต่ำกว่าอายุแม้ยินยอม) การทำผิดที่เกี่ยวข้องกับสื่อลามกอนาจารเด็ก การปะเหลาะประเล้าประโลมเตรียมเด็กเพื่อทารุณกรรม (child grooming) การให้ความสนใจแบบไม่ต้องการจนเป็นการก่อกวน (stalking) และการแสดงลามกอนาจารหน่วยหนึ่งของกองบัญชาการสืบสวนการทารุณเด็ก (Child Abuse Investigation Command) ของสหราชอาณาจักรที่รู้จักกันว่า "หน่วยคนใคร่เด็ก" มีความชำนาญพิเศษในการสืบสวนและบังคับใช้กฎหมายออนไลน์[117]หนังสือนิติเวชศาสตร์บางเล่มยังใช้คำนี้หมายถึงผู้ทำผิดที่ตั้งเป้าหมายที่เหยื่อเด็ก แม้ว่าเด็กอาจจะไม่ใช่ความสนใจทางเพศหลักของผู้ทำผิด[118]แต่ว่า เจ้าหน้าที่ของสำนักงานสอบสวนกลางสหรัฐ แยกแยะระหว่างคนใคร่เด็กและผู้ทำร้ายเด็กทางเพศ[119]

การลงโทษตามกฎหมาย

ในสหรัฐอเมริกาหลังปี 1997 ผู้กระทำผิดทางเพศที่วินิจฉัยว่ามีผิดปกติทางจิตบางอย่าง โดยเฉพาะอย่างยิ่งโรคใคร่เด็ก อาจถูกกักขังได้อย่างไม่มีกำหนด[19][120][121]เพราะว่ามีความผิดปกติทางจิตที่ "เป็นสภาพแต่กำเนิดหรือเกิดขึ้นภายหลัง ที่มีผลต่อสมรรถภาพทางอารมณ์และทางสัญเจตนา (volitional) ที่โน้มเอียงให้บุคคลทำผิดทางเพศแบบรุนแรง จนกระทั่งว่าบุคคลนั้นเป็นอันตรายต่อสุขภาพและความปลอดภัยของผู้อื่น"และอาจถูกกักขังไม่ว่าจะได้รับการบำบัดจากรัฐหรือไม่[122][123][124]รวมทั้งบุคคลที่ได้ถูกตัดสินว่าผิดในคดีสื่อลามกอนาจารเด็ก[121][125]โดยสาเหตุว่า "เป็นบุคคลที่ได้ทำผิดหรือได้พยายามทำผิดทางเพศแบบรุนแรง หรือทำร้ายเด็กทางเพศ ผู้เป็นอันตรายทางเพศต่อผู้อื่น" และ "จะมีความยากลำบากอย่างยิ่งที่จะเว้นจากการทำผิดทางเพศแบบรุนแรง หรือการทำร้ายเด็กทางเพศ ถ้าปล่อยตัว"[126]

ประเทศแคนาดาก็มีกฎหมายที่มีกำหนดคล้ายกันด้วย[19]

ในสหรัฐอเมริกา ผู้ทำผิดทางเพศที่เป็นโรคใคร่เด็กมีโอกาสถูกกักขังอย่างไม่มีกำหนด สูงกว่าผู้ทำผิดทางเพศอื่น ๆ และผู้ทำผิดประมาณครึ่งหนึ่งได้รับการวินิจฉัยว่ามีโรค[19]จิตแพทย์ผู้มีส่วนร่วมในการดำเนินงานทำคู่มือวินิจฉัยโรคจิต DSM-IV-TR, DSM-IV, และ ICD-11 กล่าวว่า เพราะว่าผู้ที่มีกามวิปริต (paraphilia) ทั้งหมดมีปัญหาควบคุมพฤติกรรมของตน แพทย์ที่ประเมินต้องแสดงหลักฐานเกี่ยวกับความเสียหายทางสัญเจตนา (volitional) เพิ่มขึ้นนอกเหนือจากความใคร่เด็ก เพื่อแนะนำให้กักขังผู้ทำผิดอย่างไม่มีกำหนด[127]