กาม หรือ กามะ (ภาษาสันสกฤต, ภาษาบาลี; อักษรเทวนาครี: काम) แปลว่า "ความต้องการ, ความปราถนา, ความหวัง" ในวรรณกรรมฮินดูและพุทธ[3] กามมีความหมายกว้าง ๆ หมายถึงความปราถนาทางเพศและความปราถนาในวรรณกรรมร่วมสมัย แต่แนวคิดของกามนั้นครอบคลุมความหมายกว้าง ๆ ถึง ความต้องการ, ความหวัง, ความใคร่, ความปราถนา, ความสุขใจอันเกิดจากผัสสะ, ความต้องการถึง, ปราถนาถึงการมีความสุขไปกับสุนทรียภาพ, ชีวิต, ความรักใคร่, ความหลง, การมีความสุขกับความรัก ไม่ว่าจะด้วยการมีเพศสัมพันธ์หรืออารมณ์ทางเพศหรือไม่ก็ตาม[4][5]ในศาสนาฮินดู กามเป็นหนึ่งในเป้าหมายสี่ประการของชีวิตมนุษย์[2] กามถือเป็นสิ่งจำเป็นและเป็นเป้าหมายอันดีต่อสุขภาพของชีวิตมนุษย์เมื่อได้ทำตามหากแต่ต้องไม่ละทิ้งเป้าหมายอีกสามประการที่เหลือ คือ ธรรม, อรรถ, และ โมกษะ[6][7] เป้าหมายทั้งสี่ประการของชีวิตที่กล่าวมานี้เรียกรวมกันว่าเป็น ปุรุษารถะ[8]ในศาสนาพุทธเถรวาทนั้น พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ได้ระบุว่ากามคือ[9] “ความอยากในกาม ความเยื่อใยในกาม ฯลฯ โดยทั่วไปหมายถึงความอยากในกามคุณ 5 คือ รูป เสียง กลิ่น รสและโผฏฐัพพะ” และถือว่า “ใจความสูงสุดของกามตัณหา หมายถึงความยินดี ความติดใจ ความพอใจในกามภพอันเป็นที่เกิดของผู้ยังเกี่ยวข้องด้วยกามซึ่งพร้อมมูลด้วยกามได้แก่โลกมนุษย์และเทวโลก”