เป็นพระตำหนักก่ออิฐถือปูนขนาดใหญ่ มีแผนผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า รูปแบบสถาปัตยกรรมเป็นแบบนีโอคลาสสิค มีทางเข้าสองทางอยู่ทางด้านทิศตะวันตกของตัวอาคาร โดยซุ้มประตูประดับด้วยลวดลายปูนปั้นสวยงามโดดเด่น ลักษณะที่โดดเด่นคือหอคอยตรงกลางพระตำหนัก เมื่อเข้าไปจะเป็นห้องโถงใหญ่ มีอัฒจรรย์แยกเป็นกลุ่มห้องทั้งปีกขวาและปีกซ้าย เช่นเดียวกับผังของชั้นที่สอง ต่างกันตรงที่ห้องโถงกลางของชั้นสองจะมีสะพานทางเดินเชื่อมกับเรือนของเจ้าจอมเอี่ยม เอิบ อาบ เอื้อน ซึ่งอยู่ติดกัน พระตำหนักหลังนี้ปัจจุบันได้รับการบูรณะและได้ใช้เป็นที่เก็บรวบรวมผ้าไทยโบราณ