บทบัญญัติของกฎหมาย ของ ยืม

บทบัญญัติของกฎหมาย ของ ยืม_(กฎหมาย)

ประเทศ	บทบัญญัติต้นฉบับ	คำแปลบทบัญญัติ
ไทย	ป.พ.พ. บรรพ 3 เอกเทศสัญญา, ลักษณะ 9 หมวด 1 ยืมใช้คงรูป "ม.640 อันว่ายืมใช้คงรูปนั้น คือ สัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้ให้ยืม ให้บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้ยืม ใช้สอยทรัพย์สินสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้เปล่า และผู้ยืมตกลงว่าจะคืนทรัพย์สินนั้นเมื่อได้ใช้สอยเสร็จแล้ว มาตรา 641 การให้ยืมใช้คงรูปนั้น ท่านว่าย่อมบริบูรณ์ต่อเมื่อส่งมอบทรัพย์สินซึ่งให้ยืม" หมวด 2 ยืมใช้สิ้นเปลือง "ม.650 อันว่ายืมใช้สิ้นเปลืองนั้น คือ สัญญาซึ่งผู้ให้ยืมโอนกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินชนิดใช้ไปสิ้นไปนั้นเป็นปริมาณมีกำหนดให้ไปแก่ผู้ยืม และผู้ยืมตกลงว่าจะคืนทรัพย์สินเป็นประเภท ชนิด และปริมาณเช่นเดียวกันให้แทนทรัพย์สินซึ่งให้ยืมนั้น สัญญานี้ย่อมบริบูรณ์ต่อเมื่อส่งมอบทรัพย์สินที่ยืม"	Civil and Commercial Code Book 3 : Specific Contracts, Title 9 : Loan[7] Chapter 1 : Loan for use "Section 640. A loan for use is a contract whereby a person, called the lender, lets another person, called the borrower, have gratuitously the use of a property, and the borrower agrees to return it after having made use thereof. Section 641. A loan for use is complete only on delivery of the property lent." Chapter 2 : Loan for consumption "Section 650. A loan for consumption is a contract whereby the lender transfers to the borrower the ownership of a certain quantity of property which is consumed in the user, and the borrower agrees to return a property of the same kind, quality and quantity. The contract is complete only on delivery of the property lent."
ญี่ปุ่น	Minpō (ญี่ปุ่น: 民法) Part 3 : Claims, Chapter 2 : Contracts[8] Section 5 : Loans for consumption "Article 587 (Loans for consumption). A loan for consumption shall become effective when one of the parties receives money or other things from the other party by promising that he/she will return by means of things that are the same in kind, quality and quantity. Article 588 (Quasi-loans for consumption). 消In cases where any person has an obligation to provide money or other things under any arrangement which is not a loan for consumption, if the parties agree to regard such things as the subject matter of a loan for consumption, it shall be deemed that this establishes a loan for consumption." Section 6 : Loans for use "Article 593 (Loans for use). A loan for use shall become effective when one of the parties receives a defined Thing from the other party by promising that he/she will return the Thing after he/she has gratuitously made use of and taken the profits of the same ."	มินโป ภาค 3 สิทธิเรียกร้อง, หมวด 2 สัญญา แผนก 5 ยืมใช้สิ้นเปลือง "ม.587 (ยืมใช้สิ้นเปลือง) การยืมใช้สิ้นเปลืองนั้น ย่อมเป็นผลเมื่อคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งได้รับเงินหรือทรัพย์อย่างอื่นจากอีกฝ่าย โดยให้คำมั่นว่าเขาจะส่งเงินหรือทรัพย์ประเภท ชนิด และปริมาณเดียวกันกลับคืนให้ ม.588 (เสมือนยืมใช้สิ้นเปลือง) ในกรณีที่บุคคลใดมีหนี้ต้องให้เงินหรือทรัพย์อย่างอื่นตามข้อตกลงใด ๆ อันมิใช่การยืมใช้สิ้นเปลือง หากคู่สัญญาทุกฝ่ายตกลงกันให้ถือทรัพย์ดังกล่าวเสมือนสาระสำคัญแห่งการยืมใช้สิ้นเปลืองแล้ว ก็ให้ถือว่าเป็นกรณีของการยืมใช้สิ้นเปลือง" แผนก 6 ยืมใช้คงรูป "ม.593 (ยืมใช้คงรูป) การยืมใช้คงรูปนั้น ย่อมเป็นผลเมื่อคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งได้รับทรัพย์เฉพาะสิ่งจากอีกฝ่าย โดยให้คำมั่นว่าเขาจะส่งทรัพย์นั้นคืนให้ หลังจากที่ได้ใช้และถือเอาประโยชน์จากทรัพย์นั้นโดยปลอดค่าตอบแทนแล้ว"
ฝรั่งเศส	French Civil Code (ฝรั่งเศส: Code civil des Français) Book 3 : Of The Different Modes Of Acquiring Property; Title 10 : Of loans.[9] "Article 1874. There are two kinds of loan: That of things, which a party can use without destroying them; And that of things, which are consumed by the use which is made thereof. The first species is called loan for use, or gratuitous lending; The second is termed loan for consumption, or simple loan." Chapter 1 : Of loan for use, or gratuitously; Section 1 : Of the nature of lean for use "Article 1875. Loan for use, or gratuitous lending, is a contract by which one of the parties gives up a thing to another in order to its employment, on condition by the borrower to restore it after having so employed it. Article 1876. This loan is essentially gratuitous. Article 1877. The lender remains proprietor of the thing lent. Article 1878. Every thing which is of a commercial nature, and which does not consume by using, may be the object of this agreement." Chapter 2 : Of loan for consumption, or simple loan; Section 1 : Of the nature of the loan for consumption "Article 1892. The loan for consumption is a contract by which one of the parties delivers to the other a certain quantity of things which perish in using, on condition by the latter to return him so much of the same kind and goodness. Article 1894. By the effect of such loan, the borrower becomes proprietor of the thing lent; and it is at his risk it perishes, in whatsoever manner such loss happen."	ประมวลกฎหมายแพ่งฝรั่งเศส บรรพ 3 ลักษณะต่าง ๆ ของการได้มาซึ่งทรัพย์สิน, ลักษณะ 10 ยืม "ม.1874 ยืมนั้นมีสองประเภทดังนี้ การยืมทรัพย์โดยที่คู่สัญญาใช้ทรัพย์นั้นได้แต่จะทำให้ทรัพย์เสียหายทำลายลงหาได้ไม่ และการยืมทรัพย์เพื่อใช้ให้สิ้นเปลืองลง ประเภทแรก ชื่อว่า ยืมใช้คงรูป หรือยืมใช้โดยปลอดค่าตอบแทน ประเภทที่สอง ชื่อว่า ยืมใช้สิ้นเปลือง หรือยืมใช้เสียเปล่า" หมวด 1 ยืมใช้คงรูป หรือยืมใช้โดยปลอดค่าตอบแทน; แผนก 1 สภาพของการยืมใช้คงรูป "ม.1875 ยืมใช้คงรูป หรือยืมใช้โดยปลอดค่าตอบแทน คือ สัญญาซึ่งคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งยกทรัพย์ให้อีกฝ่ายใช้ โดยมีเงื่อนไขว่าผู้ยืมจะคงสภาพทรัพย์นั้นไว้เมื่อใช้แล้ว ม.1876 สาระสำคัญของการยืมประเภทนี้ คือ ปลอดค่าตอบแทน ม.1877 ผู้ให้ยืมคงเป็นเจ้าของทรัพย์ที่ตนให้ยืมอยู่ ม.1878 วัตถุแห่งข้อตกลงประเภทนี้ จะเป็นทรัพย์ทั้งหลายอันมีพาณิชยสภาพและไม่สิ้นเปลืองหมดไปเมื่อถูกใช้ก็ได้" หมวด 2 ยืมใช้สิ้นเปลือง หรือยืมใช้เสียเปล่า; แผนก 1 สภาพของการยืมใช้สิ้นเปลือง "ม.1892 ยืมใช้สิ้นเปลือง คือ สัญญาซึ่งคู่สัญญาฝ่ายหนึ่งส่งทรัพย์จำนวนหนึ่ง ๆ อันเป็นทรัพย์ที่สิ้นเปลืองหมดไปเมื่อถูกใช้ ให้แก่อีกฝ่าย โดยมีเงื่อนไขว่าผู้ยืมจะส่งทรัพย์นั้นคืนให้ในประเภทและชนิดดังเดิม ม.1894 อาศัยผลแห่งการยืมประเภทดังกล่าว ผู้ยืมย่อมได้เป็นเจ้าของทรัพย์ที่ตนยืม และต้องรับเสี่ยงภัยใด ๆ จะเกิดขึ้นเป็นผลให้ทรัพย์นั้นสูญไป"