Political Council for the Iraqi Resistance[ต้องการอ้างอิง] Military Council of Anbar's Revolutionaries[5] Ba'ath Party Loyalists อิหร่าน ซีเรีย[17]
(airstrikes, limited involvement)Popular Mobilization Forcesสนับสนุนโดย: Iraqi Turkmen Frontสนับนุนโดย: เคอร์ดิสถานอิรัก[3] TEV-DEM PKK[36] PJAK[37] Sinjar Alliance Assyrian forces Abu Fatima al-Jaheishi
(Deputy leader in Iraq)[50]
Izzat Ibrahim ad-Douri
Ismail Jubouri
Abu Hashim al Ibrahim
Fuad Masum (2014–present)
Nouri al-Maliki (2014–2015)
Babaker Shawkat B. Zebari (2014–2015)
Ahmad Abu Risha (2014–present) Muqtada al-Sadr
Qais al-Khazali
Akram al-Kabi
Abu Mustafa al-Sheibani
Abu Mahdi al-Muhandis
Wathiq al-Battat (เชลย)[55] Massoud Barzani Ba'ath Party LoyalistsPopular Mobilization Forces: 60,000-90,000[70] Peshmerga: 200,000[74][75] Peshmerga fighters:
1,614 killed, 9,515 wounded and 60 missing or captured[81][82] ซีเจทีเอฟ–โอไออาร์:จำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมด: 53,361–72,056
(จนถึงกุมภาพันธ์ 2016)สงครามกลางเมืองอิรักเป็นการขัดกันด้วยอาวุธที่กำลังดำเนินอยู่ในตะวันออกกลาง ในปี 2557 การก่อการกำเริบอิรักบานปลายเป็นสงครามกลางเมืองด้วยรัฐอิสลามอิรักและลิแวนต์พิชิตฟัลลูญะห์ (Fallujah) และโมซูลและพื้นที่สำคัญในภาคเหนือของประเทศอิรัก ส่งผลให้นายกรัฐมนตรีนูรี อัล-มาลิกี (Nouri al-Maliki) ลาออก สหรัฐ อิหร่าน ซีเรียและประเทศอื่นอีกกว่าสิบสองประเทศโจมตีทางอากาศ[89] ทหารอิหร่านเข้าร่วมรบภาคพื้นดิน[90] และรัสเซียช่วยเหลือทางทหารต่ออิรัก[89]