สงครามแปดอ๋อง หรือ กบฏแปดอ๋อง (จีนตัวย่อ: 八王之乱; จีนตัวเต็ม: 八王之亂; พินอิน: bā wáng zhī luàn; เวด-ไจลส์: pa wang chih luan) เป็นชุดสงครามกลางเมืองในหมู่อ๋อง (อักษรจีน: 王) ในราชวงศ์จิ้นของจีนระหว่าง ค.ศ. 291 ถึง 306 ประเด็นสำคัญของการช่วงชิงอำนาจในความขัดแย้งนี้ได้แก่ตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ของจักรพรรดิจิ้นฮุ่ยซึ่งทรงพิการทางพัฒนาการ ชื่อความขัดแย้งดังกล่าวมาจากพระราชชีวประวัติของแปดอ๋องซึ่งรวบรวมไว้ในบทที่ 59 ของจิ้นชู (晉書)"สงครามแปดอ๋อง" เป็นการเรียกชื่อผิดอยู่บ้าง เพราะสงครามนี้ไม่ใช่ความขัดแย้งต่อเนื่องกันครั้งเดียว แต่เป็นช่วงสันติภาพคั่นด้วยช่วงความขัดแย้งภายในที่สั้นแต่ดุเดือด ไม่มีครั้งใดที่อ๋องทั้งแปดอยู่ฝั่งเดียวกันของการสู้รบ ตรงข้ามกับกบฏเจ็ดรัฐ คำแปลตามอักษรจากภาษาจีนว่า "ความไม่สงบของแปดอ๋อง" อาจเหมาะสมมากกว่า แม้ความขัดแย้งขั้นต้นค่อนข้างเบาบางและจำกัดอยู่ในพระนครลั่วหยางและปริมณฑล ขอบเขตของสงครามขยายขึ้นเมื่ออ๋องพระองค์ใหม่เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย บทสรุปของสงครามทำให้แผ่นดินใจกลางของจิ้นในภาคเหนือของจีนถูกทำลายล้าง นำไปสู่สมัยห้าเผ่าคนเถื่อน (五胡) ซึ่งยุติราชวงศ์จิ้นตะวันตก ก่อให้เกิดสงครามหลายศตวรรษระหว่างราชอาณาจักรของห้าเผ่าคนเถื่อนทางเหนือกับราชวงศ์จิ้นตะวันออก