ในปี ค.ศ. 632 มุฮัมมัดถึงแก่มรณกรรมหลังก่อตั้งรัฐอาหรับใหม่ขึ้นมา ผู้สืบทอดตำแหน่งคนต่อมาคือเคาะลีฟะห์อุมัร ในปี ค.ศ. 634 อุมัรได้รับสาส์นจากมุตชันนา แม่ทัพในซีเรีย แจ้งว่าเปอร์เซียกำลังวุ่นวายง่ายต่อการพิชิต อุมัรจึงมอบหมายหน้าที่ให้คอลิด แม่ทัพฝีมือดีที่สุดของตน คอลิดนำทัพเบดูอินอาหรับเดินทางเลียบชายฝั่งอ่าวเปอร์เซีย เอาชนะทุกการต้านทานขัดขวางจนไปถึงแม่น้ำยูเฟรติส แต่คอลิดถูกเรียกตัวกลับ มุตชันนาถูกส่งมาทำหน้าที่แทนพร้อมกองกำลังเสริม ทัพมุสลิมต่อเรือเป็นสะพานเพื่อข้ามแม่น้ำยูเฟรติส พระเจ้าเย็ซเดเกิร์ด กษัตริย์หนุ่มวัยเพียง 22 พรรษา มอบอำนาจในการสั่งการให้โรสตาม ข้าหลวงแห่งโครอซาน และสั่งให้ตั้งทัพใหญ่ขึ้นมารักษาดินแดน

ชาวเปอร์เซียปะทะกับชาวอาหรับในยุทธการที่เดอะบริดจ์ ฝ่ายเปอร์เซียเอาชนะได้และตามไล่ล่าตัวฝ่ายอาหรับโดยไม่คิดให้ถี่ถ้วน มุตชันนาปรับทัพใหม่และเอาชนะฝ่ายเปอร์เซียได้ในยุทธการที่เอล-โบเวบ์ในปี ค.ศ. 624 แม้ชนะแต่ฝ่ายมุสลิมเสียหายหนัก มุตชันนาได้รับบาดเจ็บจนถึงแก่กรรม แต่คอลิดได้ส่งซาด แม่ทัพฝีมือดีมาพร้อมกับกองกำลังใหม่ 30,000 นาย พระเจ้าเย็ซเดเกิร์ดโต้ตอบด้วยการจัดตั้งกองกำลัง 120,000 นายให้โรสตามพาข้ามแม่น้ำยูเฟรติสไปยังกอดิซียะห์ในปี ค.ศ. 636 เกิดเป็นยุทธการสี่วันที่คร่าชีวิตผู้คนมากที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์อิสลาม ในวันที่สี่พายุทรายพัดไปทางฝ่ายเปอร์เซีย ฝ่ายอาหรับจึงชิงความได้เปรียบในช่วงที่ศัตรูมองไม่เห็น โรสตามถูกสังหาร ทัพเปอร์เซียแตกกระเจิง ซาดนำทัพข้ามแม่น้ำไทกริสเข้าสู่กรุงเตซีโฟน

ซาดใช้เวลาสามปีสถาปนาการปกครองอาหรับขึ้นในดินแดนเมโสโปเตเมีย ขณะที่พระเจ้าเย็ซเดเกิร์ดตั้งทัพใหม่ที่มีกองกำลัง 150,000 นาย อุมัรส่งกำลังพล 30,000 นายมาสู้รบ ในยุทธการที่นะฮาวันด์ในปี ค.ศ. 641 ฝ่ายอาหรับใช้ยุทธวิธีอันยอดเยี่ยม ระดมยิงธนูใส่จนฝ่ายเปอร์เซียนับแสนแตกกระเจิงและถูกสังหารหมู่ ชาวอาหรับเป็นฝ่ายชนะ หลังจากนั้นไม่นานดินแดนเปอร์เซียทั้งหมดถูกชาวอาหรับยึดครอง พระเจ้าเย็ซเดเกิร์ดหนีไปเมืองบอลข์ ทรงร้องขอความช่วยเหลือจากจีนแต่ถูกปฏิเสธ ทรงร้องขอความช่วยเหลือจากชาวเติร์กแต่ได้มาเพียงกองทัพเล็กๆ ในปี ค.ศ. 652 ระหว่างที่กำลังเตรียมการเปิดศึกครั้งใหม่ พระองค์ถูกทหารเติร์กสังหารเพื่อปล้นชิงอัญมณี เป็นอันจบสิ้นราชวงศ์ซาสซานิยะห์ของเปอร์เซีย