นักปฏิบัติการผู้หนึ่งเรียกระบบนอร์ดิกว่า เป็นระบบผสมที่ประสานเศรษฐกิจทุนนิยมกับค่านิยมของสังคมนิยม[41]นักสังคมศาสตร์ชาวอเมริกัน ศ. เลน เค็นเวอร์ธี สนับสนุนให้สหรัฐเปลี่ยนระบบอย่างค่อยเป็นค่อยไปให้เหมือนกับของประเทศนอร์ดิก[42]สมาชิกวุฒิสภาสหรัฐเบอร์นีย์ แซนเดอร์ส ผู้เรียกตนว่านักสังคมนิยมประชาธิปไตย เป็นผู้สนับสนุนระบบนอร์ดิกอย่างเข้มแข็ง[43][44][45]

นักเศรษฐศาสตร์ผู้ได้รับรางวัลโนเบล ศ. โจเซฟ สติกลิตส์ ได้ให้ข้อสังเกตว่า ประเทศกลุ่มสแกนดิเนเวียมีการเปลี่ยนฐานะทางสังคมได้ในระดับที่สูงกว่าสหรัฐ และปัจจุบันจึงเป็นดินแดนแห่งโอกาสที่สหรัฐเคยเป็น[46]ส่วนนักเขียนชาวอเมริกันคนหนึ่ง (Ann Jones) ซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในนอร์เวย์ถึง 4 ปี อ้างว่า "ประเทศนอร์ดิกให้ประชาชนของตนอิสรภาพ 'จาก' ตลาดแรงงานโดยใช้ทุนนิยมเป็นเครื่องมือที่ให้ประโยชน์แก่ทุก ๆ คน"เทียบกับสหรัฐอเมริกาซึ่งเป็น "การเมืองแบบเสรีนิยมใหม่ที่ให้หมาจิ้งจอกเป็นผู้ดูแลเล้าไก่ และนายทุนที่ใช้ความมั่งมีที่ได้จากธุรกิจของตน (ซึ่งรวมการชักใยทางการเงินและทางการเมือง) เพื่อยึดครองรัฐและถอนขนไก่"[47]

ตามนักปฏิบัติการชาวแคนาดาคนหนึ่ง อดีตผู้นำโซเวียตมิคาเอล กอร์บาชอฟ ต้องการเปลี่ยนสหภาพโซเวียตให้เป็นไปในทิศทางเดียวกันของระบบนอร์ดิก คือผสมใช้ตลาดเสรีกับตาข่ายความปลอดภัยของสังคม โดยรัฐยังเป็นเจ้าของระบบสาธารณูปโภคที่สำคัญ ซึ่งเป็นรูปแบบที่เขาเชื่อว่าจะเปลี่ยนสหภาพโซเวียตให้เป็น "ประภาคารทางสังคมนิยมของมวลมนุษย์"[48][49]

การรวมสวัสดิการทางสังคมกับวัฒนธรรมปัจเจกนิยม ทำให้นักเศรษฐศาสตร์ชาวสวีเดนกำหนดระบบนอร์ดิกว่าเป็น ปัจเจกนิยมโดยอำนาจรัฐ (statist individualism)[50]

การสำรวจปี 2559 ของสถาบันนโยบาย "สถาบันประชาธิปไตยอิสราเอล" พบว่า คนยิวในประเทศอิสราเอล 60% ชอบใจระบบเศรษฐกิจแบบกลุ่มสแกนดิเนเวีย ที่มีอัตราภาษีสูงแต่เป็นรัฐสวัสดิการที่เข้มแข็ง[51]

ส่วนนักเขียนชาวอเมริกันคนหนึ่งอ้างว่า คนอเมริกันมักเข้าใจ "รัฐสวัสดิการ" แบบนอร์ดิกผิด ๆ