อ้างอิง ของ พระคเณศ

  1. ↑ Heras 1972, p. 58.
  2. 1 2 Getty 1936, p. 5.
  3. ↑ ราชบัณฑิตยสถาน, พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554 เฉลิมพระเกียรติพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว, กรุงเทพพฯ : ราชบัณฑิตยสถาน, 2556, หน้า 834
  4. ↑ Rao, p. 1.
  5. ↑
    • Brown, p. 1. "มักเป็นที่พูดถึงว่าพระคเณศทรงเป็นเทพที่มีการบูชากันมากที่สุดในประเทศอินเดีย" ("Gaṇeśa is often said to be the most worshipped god in India.")
    • Getty, p. 1. "พระคเณศ จ้าวแห่งคณะ ถึงแม้จะเป็นหนึ่งในเทพองค์หลัง ๆ ที่เข้าสู่เทวาลัยของพราหมณ์ แต่ก็ยังเป็นเทพเจ้าที่มีผู้นับถือกันทั่วไปมากที่สุดในบรรดาเทพฮินดูทั้งปวง และรูปเคารพของพระองค์นั้นก็พบได้แทบจะทุกส่วนของประเทศอินเดีย" ("Gaṇeśa, Lord of the Gaṇas, although among the latest deities to be admitted to the Brahmanic pantheon, was, and still is, the most universally adored of all the Hindu gods and his image is found in practically every part of India.")
  6. ↑
    • Rao, p. 1.
    • Martin-Dubost, pp. 2–4.
    • Brown, p. 1.
  7. ↑
    • Chapter XVII, "The Travels Abroad", ใน: Nagar (1992), pp. 175–187. - สำหรับการศึกษาเกี่ยวกับการแพร่ขยายความเชื่อและความนิยมในพระคเณศนอกอินเดียในเชิงภูมิศาสตร์
    • Getty, pp. 37–88, - สำหรับการพูดคุยเกี่ยวกับการแพร่ขยายความเชื่อในการบูชาพระคเณศไปยังเนปาล ซินเจียง ทิเบต พม่า สยาม อินโดจีน ชวา บาหลี บอร์เนียว จีน และญี่ปุ่น
    • Martin-Dubost, pp. 311–320.
    • Thapan, p. 13.
    • Pal, p. x.
  8. ↑ Martin-Dubost, p. 2.
  9. ↑ ดูเรื่องฐานะของพระองค์ในการกำจัดอุปสรรคได้ในคณปติอุนิษัท บทที่ 12 อ้างถึงใน Saraswati 2004, p. 80
  10. ↑ Heras 1972, p. 58
  11. ↑ ประเด็นดังกล่าวนี้เป็นเรื่องที่ทราบกันทั่วไป ดังที่ปรากฏในชื่อหนังสือของคอร์ทไรธ์ (Courtright) ว่า "พระคเณศ: เทพแห่งอุปสรรค จ้าวแห่งการเริ่มต้น" (Ganesha: Lord of Obstacles, Lord of Beginnings).
  12. ↑ Brown, Robert L. (1991). Ganesh: Studies of an Asian God (in อังกฤษ). SUNY Press. ISBN 978-0791406564.
  13. ↑ Narain, A.K. "Gaṇeśa: The Idea and the Icon" อ้างถึงใน Brown 1991, p. 27
  14. ↑ Gavin D. Flood (1996). An Introduction to Hinduism. Cambridge University Press. pp. 14–18, 110–113. ISBN 978-0521438780.
  15. ↑ Vasudha Narayanan (2009). Hinduism. The Rosen Publishing Group. pp. 30–31. ISBN 978-1435856202.
  16. ↑ สำหรับประวัติศาสตร์วิวัฒนาการความเชื่อของคาณปัตยะ และความเกี่ยวพันกับการขยายตัวของลลัทธิบูชาพระคเณศในมุมกว้างทางภูมิศาสตร์ ดูเพิ่มที่: Chapter 6, "The Gāṇapatyas" ใน Thapan (1997), pp. 176–213.
  17. ↑
    • Narain, A.K. "Gaṇeśa: A Protohistory of the Idea and the Icon". Brown, pp. 21–22.
    • Apte, p. 395.
  18. ↑ สำหรับประเด็นความเกี่ยวพันกับ "คณะ" ดูเพิ่มที่: Martin-Dubost. p. 2.
  19. 1 2 Apte 1965, p. 395.
  20. ↑ คำว่า "คณะ" นี้ถอดความในเชิงอภิปรัชญาโดยภาสกรราย (Bhāskararāya) ในความเห็นเชิงวิพากษ์ที่เขามีต่อคเณศสหัสรนาม (gaṇeśasahasranāma) ดูบทวิพากษ์นี้ได้ใน: Śāstri Khiste 1991, pp. 7–8
  21. ↑ Grimes 1995, pp. 17–19, 201.
  22. ↑ ฤคเวท มณฑล 2 Archived 2 February 2017[Date mismatch] at the Wayback Machine., บทสวด มณฑล 2.23.1, วิกิซอร์ซ, ระบุว่า: गणानां त्वा गणपतिं हवामहे कविं कवीनामुपमश्रवस्तमम् । ज्येष्ठराजं ब्रह्मणां ब्रह्मणस्पत आ नः शृण्वन्नूतिभिः सीद सादनम् ॥1॥; ดูคำแปลได้ใน Grimes (1995), pp. 17–19
  23. ↑
    • Oka 1913, p. 8 สำหรับที่มาของอมรโกศ 1.38 ดังกล่าว
    • Śāstri 1978 สำหรับอมรโกศ ซึ่งตรงกับบท 1.1.38
  24. ↑ Y. Krishan, Gaṇeśa: Unravelling an Enigma, 1999, p. 6)
  25. ↑ Krishan p. 6
  26. 1 2 Thapan, p. 20.
  27. ↑ สำหรับประวัติศาสตร์ของพระนามอัศตวินายก และการปฏิบัติบูชาที่เกี่ยวข้อง ดูเพิ่มได้ที่: Mate, pp. 1–25.
  28. ↑ สำหรับพระนาม "วิฆเนศวร" ดูที่: Courtright 1985, pp. 156, 213
  29. 1 2 สำหรับมุมมองของกริษัน (Krishan) ต่อมุมมองนี้ ดูคำกล่าวของกริษันที่ว่า "พระคเณศทรงมีธรรมชาติสองประการควบคู่กันไป คือพระวินายก หรือครามเทวดา (grāmadevatā) วิฆนกรตา (vighnakartā) และคือพระคเณศ หรือววิฆนหรรตา (vighnahartā), เทวดาในปุรานะ (paurāṇic devatā)" จาก Krishan, p. viii.
  30. ↑ Martin-Dubost, p. 367.
  31. ↑ Narain, A.K. "Gaṇeśa: The Idea and the Icon". Brown, p. 25.
  32. ↑ Thapan, p. 62.
  33. ↑ Myanmar-English Dictionary, Yangon: Dunwoody Press, 1993, ISBN 978-1881265474, archived from the original on 10 กุมภาพันธ์ 2010, สืบค้นเมื่อ 20 September 2010
  34. ↑ Justin Thomas McDaniel (2013). The Lovelorn Ghost and the Magical Monk: Practicing Buddhism in Modern Thailand. Columbia University Press. pp. 156–157. ISBN 978-0231153775.
  35. ↑ Brown, Robert L. (1987), "A Note on the Recently Discovered Gaṇeśa Image from Palembang, Sumatra", Indonesia, 43 (43): 95–100, doi:10.2307/3351212, hdl:1813/53865, JSTOR 3351212
  36. ↑ Brown 1991, pp. 176, 182.
  37. ↑ Brown 1991, p. 190.
  38. ↑ John Clifford Holt (1991). Buddha in the Crown : Avalokitesvara in the Buddhist Traditions of Sri Lanka: Avalokitesvara in the Buddhist Traditions of Sri Lanka. Oxford University Press. pp. 6, 100, 180–181. ISBN 978-0195362466.
  39. ↑ Pal, p. ix.
  40. ↑
    • Martin-Dubost สำหรับประเด็นประติมานวิทยาของพระคเณศอย่างครอบคลุม พร้อมภาพประกอบครบครัน
    • Chapter X, "Development of the Iconography of Gaṇeśa" ใน: Krishan 1999, pp. 87–100 สำหรับการศึกษาประติมานวิทยาโดยเน้นที่การพัฒนารูปแบบ
    • Pal สำหรับการรวบรวมมุมมองต่าง ๆ เกี่ยวกับประติมานวิทยาและศิลปะอันเกี่ยวข้องกับพระคเณศ พร้อมภาพตกแต่งอย่างเต็มอิ่ม
  41. ↑ Brown, p. 175.
  42. ↑ Martin-Dubost, p. 213. มุมขวาบนของหน้า
  43. ↑ Pal, p. vi. และรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับศตวรรษที่ 13 ดูที่: p. viii.
  44. ↑ Brown, p. 176.
  45. ↑ ดูภาพถ่ายหมายเลข 2 ใน: Pal, p. 16.
  46. ↑ สำหรับปางที่ทรงศีรษะมนุษย์ ดูที่:
  47. ↑
    • Martin-Dubost, pp. 197–198.
    • ภาพที่ 9 ใน: Pal, pp. 22–23. สำหรับภาพตัวอย่างที่ว่านี้
    • Pal, p. 25 สำหรับภาพตัวอย่างเพิ่มเติม
  48. ↑
    • Pal, pp. 41–64. สำหรับภาพตัวอย่างของพระคเณศทรงร่ายรำจำนวนมาก
    • Brown, p. 183. สำหรับความนิยมของปางพระคเณศทรงร่ายรำ
  49. ↑ Four-armed Gaṇeśa. Miniature of Nurpur school, circa 1810. Museum of Chandigarh. ดูรายละเอียดเกี่ยวกับรูปนี้ได้ที่: Martin-Dubost (1997), p. 64
  50. ↑ Nagar, p. 77.
  51. ↑ Brown, p. 3.
  52. ↑ Nagar, p. 78.
  53. ↑ Brown, p. 76.
  54. ↑ Brown, p. 77.
  55. ↑ Brown, pp. 77–78.
  56. ↑ Brown, pp. 76–77.
  57. ↑ สำหรับประเด็นกำเนิดของพระคเณศจากพระสรวลของพระศิวะ และประเด็นย่อยเรื่องคำสาปของพระศิวะ ดูที่ Varaha Purana 23.17. อ้างถึงใน Brown: p. 77.
  58. ↑ Getty 1936, p. 1.
  59. ↑ Heras, p. 29.
  60. ↑ , Granoff, Phyllis. "Gaṇeśa as Metaphor". Brown, p. 90.
  61. ↑ "Ganesha in Indian Plastic Art" and Passim. Nagar, p. 101.
  62. ↑ Granoff, Phyllis. "Gaṇeśa as Metaphor". Brown, p. 91.
  63. ↑ "อุทร" แปลว่า "ท้อง" ระบุใน: Apte, p. 268.
  64. ↑
    • Br. P. 2.3.42.34
    • Thapan, p. 200 สำหรับคำอธิบายถึงเนื้อเรื่องนี้อย่างหลากหลายในมุทคลปุราณะ บท 2.56.38–9
  65. ↑ สำหรับชาร์ตแสดงจำนวนพระกรและปางต่าง ๆ ในประติมานวิทยาฮินดู แบ่งตามแหล่งที่มาและพระนาม ดูที่: Nagar, pp. 191–195. Appendix I.
  66. ↑ สำหรับประวัติศาสตร์และรูปแบบที่นิยมในการสร้างให้มีหลายพระกรและสี่พระกรเป็นหนึ่งในรูปแบบมาตรฐาน ดูที่ Krishan 1999, p. 89.
  67. ↑
  68. ↑ Martin-Dubost, p. 120.
  69. ↑
    • Martin-Dubost, p. 202, สำหรับภาพรวมของประเด็นงูในประมานวิทยาของพระคเณศ
    • Krishan 1999, pp. 50–53, สำหรับภาพรวมของงูในประติมานวิทยาของพระคเณศ
  70. ↑
    • Martin-Dubost, p. 202. สำหรับประเด็นเกี่ยวกับวาสุกิและพระคเณศ
    • Krishan 1999, pp. 51–52. สำหรับประเด็นที่พระคเณศทรงนำวาสุกิมาพันรอบพระศอ และนำเศษะมาพันรอบพระอุทร
  71. ↑
    • Martin-Dubost, p. 202. สำหรับจารึกหินจากปี 1470 ที่พูดถึงประเด็นด้ายศักดิ์สิทธิ์หรือนาคเศษะนี้
    • Nagar, p. 92. สำหรับงูที่พบในเรื่องด้ายศักดิ์สิทธิ์นี้
  72. ↑
    • Nagar, p. 81. ..."ทรงมีติลกสามขีดบนพระเศียร"
  73. ↑
    • Nagar, p. 81. สำหรับคเณศปุราณะ I.14.21–25 และปัทมปุราณะ ในการเล่าถึงการนำพระจันทร์มาประดับพระเศียรของพระองค์
    • Bailey (1995), pp. 198–199. สำหรับคำแปลของคเณศปุราณะ I.14
  74. ↑
    • Nagar, p. 81. ในเรื่องอขงพาลจันทร์
    • Sharma (1993 edition of Ganesha Purana) I.46.15. สำหรับพาลจันทร์ ในสหัสรนาม
  75. 1 2 Nagar, Preface.
  76. ↑ "The Colors of Ganesha". Martin-Dubost, pp. 221–230.
  77. ↑ Martin-Dubost, pp. 224–228
  78. ↑ Martin-Dubost, p. 228.
  79. ↑ Krishan, pp. 48, 89, 92.
  80. ↑ Krishan, p. 49.
  81. ↑
    • Krishan, pp. 48–49.
    • Bailey (1995), p. 348. สำหรับคเณศปุราณะที่กล่าวถึงเรื่องมยุเรศวร (คเณศปุราณะ I.84.2–3)
    • Maruti Nandan Tiwari and Kamal Giri, "Images of Gaṇeśa In Jainism", in: Brown, pp. 101–102.
  82. ↑
    • Nagar. Preface.
    • Martin-Dubost, pp. 231–244.
  83. ↑ ระบุไว้ใต้ภาพ 43 ใน: Martin-Dubost, p. 144.
  84. ↑ มัทสยะปุราณะ 260.54, พรหมานันทะ XXVII , คเณศปุราณะ 2.134–136 อ้างถึงใน: Martin-Dubost, p. 231.
  85. ↑ Martin-Dubost, p. 232.
  86. ↑ มูษกวาหนะปรากฏใน v. 6. และอาขุเกตนปรากฏใน v. 67. ของ Gaṇeśasahasranāmastotram: mūla evaṁ srībhāskararāyakṛta 'khadyota' vārtika sahita. (Prācya Prakāśana: Vārāṇasī, 1991). เป็นภาษาสันสกฤต
  87. ↑ Grimes (1995), p. 86.
  88. ↑ A Student's Guide to AS Religious Studies for the OCR Specification, by Michael Wilcockson, p. 117
  89. ↑ Krishan pp. 49–50.
  90. ↑
    • Martin-Dubost, p. 231.
    • Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature", in: Brown (1991), p. 73.
  91. ↑ "จ้าวแห่งการกำจัดอุปสรรค" ("Lord of Removal of Obstacles") ปรากฏทั่วไปและปรากฏใน Courtright's Gaṇeśa: Lord of Obstacles, Lord of Beginnings. สำหรับพระนามวิฆเนศวรและวิฆนราชา ดูที่: Courtright, p. 136.
  92. ↑ "Ganesha: The Remover of Obstacles". 31 May 2016.
  93. ↑ Courtright, p. 136.
  94. ↑ มุมมองของธวลิการ์นั้นมีอยู่ใน Dhavalikar, M.K. "Gaṇeśa: Myth and reality" ใน Brown 1991, p. 49
  95. ↑ Brown, p. 6.
  96. ↑ Nagar, p. 5.
  97. ↑ Apte 1965, p. 703.
  98. ↑ Ganesha Purana I.46, v. 5 of the Ganesha Sahasranama section in GP-1993, Sharma edition. It appears in verse 10 of the version as given in the Bhaskararaya commentary.
  99. ↑ Sharma edition, GP-1993 I.46, verses 204–206. The Bailey edition uses a variant text, and where Sharma reads Buddhipriya, Bailey translates Granter-of-lakhs.
  100. ↑ Practical Sanskrit Dictionary By Arthur Anthony McDonell; p. 187 (priya); Published 2004; Motilal Banarsidass Publ; ISBN 8120820002
  101. ↑ Krishan 1999; pp. 60–70 discusses Ganesha as "Buddhi's Husband".
  102. ↑ Grimes, p. 77.
  103. ↑ Chinmayananda 1987, p. 127, In Chinmayananda's numbering system, this is upamantra 8..
  104. ↑ ดูตัวอย่างของภาพทั้งสองได้ใน: Grimes, pp. 79–80.
  105. 1 2 Tantra Unveiled: Seducing the Forces of Matter & Spirit By Rajmani Tigunait; Contributor Deborah Willoughby; Published 1999; Himalayan Institute Press; p. 83; ISBN 0893891584
  106. ↑ Translation. Courtright, p. 253.
  107. ↑ Chinmayananda 1987, p. 127.
  108. ↑ งานชิ้นนี้มีระบุไว้ใน Martin-Dubost (1997), p. 51, ซึ่งระบุว่า : "This square shaped miniature shows us in a Himalayan landscape the god Śiva sweetly pouring water from his kamaṇḍalu on the head of baby Gaṇeśa. Seated comfortably on the meadow, Pārvatī balances with her left hand the baby Gaņeśa with four arms with a red body and naked, adorned only with jewels, tiny anklets and a golden chain around his stomach, a necklace of pearls, bracelets and armlets."
  109. ↑
    • Nagar, pp. 7–14. สำหรับสรุปเรื่องราวชาตกาลของพระองค์ที่มีหลากหลายในปุราณะต่าง ๆ
    • Martin-Dubost, pp. 41–82. Chapter 2, "Stories of Birth According to the Purāṇas".
  110. ↑ Shiva Purana IV. 17.47–57. Matsya Purana 154.547.
  111. ↑ Varāha Purana 23.18–59.
  112. ↑ จาก Brahmavaivarta Purana, Ganesha Khanda, 10.8–37, อ้างถึงใน: Nagar, pp. 11–13.
  113. ↑ Melton, J. Gordon (13 September 2011). Religious Celebrations: An Encyclopedia of Holidays, Festivals, Solemn Observances, and Spiritual Commemorations. ABC-CLIO. pp. 325–. ISBN 978-1598842050.
  114. ↑ Thapan, p. 300.
  115. ↑ Khokar and Saraswati, p.4.
  116. ↑ Brown, pp. 4, 79.
  117. ↑ Gupta, p. 38.
  118. ↑ ดูการศึกษาเรื่องนี้เพิ่มเติมได้ที่: Cohen, Lawrence. "The Wives of Gaṇeśa". Brown, pp. 115–140
  119. ↑
    • Getty 1936, p. 33. "According to ancient tradition, Gaṇeśa was a Brahmacārin, that is, an unmarried deity; but legend gave him two consorts, personifications of Wisdom (Buddhi) and Success (Siddhi)."
    • Krishan 1999, p. 63. "... in the smārta or orthodox traditional religious beliefs, Gaṇeśa is a bachelor or brahmacārī"
  120. ↑ ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับการถือสถานะพรหมจรรย์ของพระองค์ สามารถดูเพิ่มได้ที่: Cohen, Lawrence, "The Wives of Gaṇeśa", ใน: Brown 1991, pp. 126–129.
  121. ↑ "In short the spouses of Gaṇeśa are the personifications of his powers, manifesting his functional features...", อ้างถึงใน: Krishan 1999, p. 62.
  122. ↑ Cohen, Lawrence, "The Wives of Gaṇeśa", ใน: Brown 1991, p. 115.
  123. ↑ Cohen, Lawrence, "The Wives of Gaṇeśa", ใน: Brown 1991, pp. 131–132.
  124. ↑ "The Wives of Gaṇeśa", in: Brown 1991, pp. 132–135.
  125. ↑ ดูการถกเถียงประเด็นนี้ได้ที่: Cohen, Lawrence, "The Wives of Gaṇeśa", ใน: Brown 1991, pp. 124–125.
  126. ↑ Cohen, Lawrence, "The Wives of Gaṇeśa", ใน: Brown 1991, p. 130.
  127. ↑
    • Cohen, Lawrence. "The Wives of Gaṇeśa". Brown, p. 130.
    • Thapan, pp. 15–16, 230, 239, 242, 251.
  128. ↑ Krishan, pp. 1–3
  129. ↑ K.N. Somayaji, Concept of Ganesha, p. 1 as quoted in Krishan, pp. 2–3
  130. ↑ Krishan, p.38
  131. ↑ สำหรับประเด็นการบูชาพระคเณศที่พบใน "ชาวฮินดูทุกลัทธิและนิกาย และในศาสนาเชนและพุทธ" ดูที่: Krishan 1981–1982, p. 285
  132. ↑ Grimes, p. 27
  133. ↑ The term modaka applies to all regional varieties of cakes or sweets offered to Ganesha. Martin-Dubost, p. 204.
  134. ↑ Martin-Dubost, p. 204.
  135. ↑ Martin-Dubost, p. 369.
  136. ↑ Martin-Dubost, pp. 95–99.
  137. ↑ Thapan, p. 215
  138. ↑ Bhattacharyya, B., "Festivals and Sacred Days", in: Bhattacharyya, volume IV, p. 483.
  139. ↑ The Experience of Hinduism: Essays on Religion in Maharashtra; Edited By Eleanor Zelliot, Maxine Berntsen, pp. 76–94 ("The Ganesh Festival in Maharashtra: Some Observations" by Paul B. Courtright); 1988; SUNY Press; ISBN 088706664X
  140. ↑ Metcalf and Metcalf, p. 150.
  141. ↑
    • Brown (1992), p. 9.
    • Thapan, p. 225. สำหรับการเปลี่ยนผ่านจากเทศกาลในครัวเรือนเป็นเทศกาลสาธารณะของติลัก/ดิลก
  142. ↑
    • Momin, A.R., The Legacy of G.S. Ghurye: A Centennial Festschrift, p. 95.
    • Brown (1991), p. 9. ในการใช้ข้อเท็จจริงที่ว่าพระคเณศทรงเป็น "the god for Everyman" ของติลก
  143. ↑ สำหรับการจัดมณฑปในสาธารณะของติลก ดูที่: Thapan, p. 225.
  144. ↑ สำหรับว่าคเณศจตุรถีได้รับความนิยมสู.สุดในรัฐมหาราษฏระ ดู: Thapan, p. 226.
  145. ↑ "Gaṇeśa in a Regional Setting". Courtright, pp. 202–247.
  146. ↑ Krishan, p. 92
  147. ↑ Brown, p. 3
  148. ↑ Grimes, pp. 110–112
  149. ↑ Krishan, pp. 91–92
  150. ↑ T.A. Gopinatha; Elements of Hindu Iconography, pp. 47–48 as quoted in Krishan, p. 2
  151. ↑ Krishan, pp. 147–158
  152. ↑ "Ganesha Temples worldwide". Archived from the original on 17 December 2007. Unknown parameter |url-status= ignored (help)
  153. ↑ สำหรับภาพของเทวรูปและจารึกดังกล่าว ดูที่: Dhavalikar, M.K., "Gaņeśa: Myth and Reality", ใน: Brown 1991, pp. 50, 63.
  154. ↑ Dhavalikar, M. K. (1971), "A Note on Two Gaṇeśa Statues from Afghanistan", East and West, 21 (3/4): 331–336, JSTOR 29755703
  155. 1 2 3 4 5 Brown 1991, pp. 19–21, chapter by AK Narain.
  156. 1 2 3 4 Brown 1991, pp. 50–55, 120.
  157. ↑ Nagar, p. 4.
  158. ↑ Raman Sukumar (2003). The Living Elephants: Evolutionary Ecology, Behaviour, and Conservation. Oxford University Press. pp. 67–68. ISBN 978-0198026730.
  159. ↑ Brown 1991, p. 2.
  160. ↑ Brown 1991, p. 8.
  161. ↑ Bailey 1995, p. ix.
  162. ↑ Courtright, pp. 10–11.
  163. ↑ Thapan, p. 75.
  164. ↑ Devdutt Pattanaik (2016). Ganesha: The Elephant God (Penguin Petit). Penguin UK. p. 5. ISBN 9789385990618.
  165. ↑ Horns, Tusks, and Flippers: The Evolution of Hoofed Mammals. JHU Press. p. 179.
  166. ↑ Nanditha Krishna (1 May 2014). Sacred Animals of India. Penguin UK. p. 164. ISBN 9788184751826.
  167. ↑ "Loving Ganeśa: Hinduism's Endearing Elephant-faced God", by Subramuniya, p. 268
  168. ↑ Kumar, Ajit, 2007. "A Unique Early Historic Terracotta Ganesa Image from Pal" in Kala, The Journal of Indian Art History Congress, Vol XI. (2006–2007), pp. 89–91
  169. ↑
    • Passim. Thapan.
    • Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature". Brown, pp. 70–72.
  170. ↑ Aitareya Brāhmana, I, 21.
  171. ↑ Bhandarkar. Vaisnavism, Saivism and other Minor Sects. pp. 147–148.
  172. ↑ Krishan, p. vii.
  173. ↑ Wilson, H. H. Ṛgveda Saṃhitā. Sanskrit text, English translation, notes, and index of verses. Parimal Sanskrit Series No. 45. Volume II: Maṇḍalas 2, 3, 4, 5. Second Revised Edition; Edited and Revised by Ravi Prakash Arya and K. L. Joshi. (Parimal Publications: Delhi, 2001). (Vol. II); ISBN 8171101380 (Set). RV 2.23.1 (2222) gaṇānāṃ tvā gaṇapatiṃ havāmahe kaviṃ kavīnāmupamaśravastamam | 2.23.1; "ข้าขอขานพระนามพระพรหมันสปติ (Brahmaṇaspati) ผู้นำสูงสุดของบรรดา[เทวดา]บนสวรรค์ ฤๅษีแห่งฤๅษีทั้งปวง"
  174. ↑
    • Nagar, p. 3.
    • Rao, p. 1.
  175. ↑ Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature". Brown, p. 69.
  176. ↑ Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature". Brown, pp. 69–70.
  177. ↑ Wilson, H.H. Ṛgveda Saṃhitā. Sanskrit text, English translation, notes, and index of verses. Parimal Sanskrit Series No. 45. Volume IV: Maṇḍalas 9, 10. Second Revised Edition; Edited and Revised by Ravi Prakash Arya and K.L. Joshi. (Parimal Publications: Delhi, 2001). (Vol. IV); ISBN 8171101380 (Set). RV 10.112.9 (10092) ni ṣu sīda gaṇapate gaṇeṣu tvāmāhurvipratamaṃ kavīnām, ...".
  178. ↑ Wilson, H.H. Ṛgveda Saṃhitā. Sanskrit text, English translation, notes, and index of verses. Parimal Sanskrit Series No. 45. Volume IV: Maṇḍalas 9, 10. Second Revised Edition; Edited and Revised by Ravi Prakash Arya and K.L. Joshi. (Parimal Publications: Delhi, 2001). (Vol. IV); ISBN 8171101380 (Set). RV 10.112.9 (10092) ni ṣu sīda gaṇapate gaṇeṣu tvāmāhurvipratamaṃ kavīnām; "Lord of the companies (of the Maruts), sit down among the companies (of the worshippers), they call you the most sage of sages".
  179. ↑ สำหรับการใช้ฤคเวทในการบูชาพระคเณศในปัจจุบัน ดู: Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature" ใน Brown 1991, p. 70
  180. ↑ Edward Jewitt Robinson (1873). Tamil Wisdom; Traditions Concerning Hindu Sages, and Selections from their writings (PDF). London: Wesleyan Conference Office.
  181. ↑ "tát karāţāya vidmahe | hastimukhāya dhîmahi | tán no dántî pracodáyāt||"
  182. ↑ "tát púruṣâya vidmahe vakratuṇḍāya dhîmahi| tán no dántî pracodáyāt||"
  183. ↑ Maitrāyaṇīya Saṃhitā 2.9.1 และ Taittirīya Āraṇyaka 10.1 อ้างถึงใน: Rocher, Ludo, "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature" ใน Brown 1991, p. 70.
  184. ↑ Rajarajan, R.K.K. (2001). "Sugarcane Gaṇapati". East and West, Rome. 51.3/4: 379–84. Archived from the original on 1 February 2016 – โดยทาง JSTOR. Unknown parameter |url-status= ignored (help)
  185. ↑ Taittiriya Aranyaka, X, 1, 5.
  186. ↑ Heras, p. 28.
  187. ↑
    • Krishan 1981–1982, p. 290
    • Krishan 1999, pp. 12–15. สำหรับการพูดคุยเรื่องการแต่งเติมเข้าไปในไมตรายณียสังหีนทีหลัง
  188. ↑
    • Thapan, p. 101. สำหรับประเด็นการเติมแต่งเข้ามาในภายหลังของฐาปน (Thapan)
    • Dhavalikar, M.K. "Gaṇeśa: Myth and reality" ใน Brown 1991, pp. 56–57 สำหรับประเด็นมุมมองของธวิการ์ (Dhavilkar)
  189. ↑ Rocher, Ludo "Ganesa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature". Brown, pp. 71–72.
  190. ↑ Mahābhārata Vol. 1 Part 2. Critical edition, p. 884.
  191. ↑ For a statement that "Fifty-nine manuscripts of the Ādiparvan were consulted for the reconstruction of the critical edition. The story of Gaṇeśa acting as the scribe for writing the Mahābhārata occurs in 37 manuscripts", see: Krishan 1999, p. 31, note 4.
  192. ↑ Brown, p. 4.
  193. ↑ Winternitz, Moriz. "Gaṇeśa in the Mahābhārata". Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (1898:382). Citation provided by Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature". Brown, p. 80.
  194. ↑ Winternitz, Moriz. "Gaṇeśa in the Mahābhārata". Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (1898:382). อ้างถึงใน Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature". Brown, p. 80.
  195. ↑ สำหรับประเด็นการแต่งเติมพระนามวินายกเข้ามาในภายหลัง ดูเพิ่มที่: Krishan 1999, p. 29.
  196. ↑ ประเด็นเกี่ยวกับพระนามวิฆนกรตรีนาม (Vighnakartṛīṇām) และการแปลว่าเป็น "ผู้สร้างอุปสรรค" ดูที่: Krishan 1999, p. 29.
  197. ↑ Brown, p. 183.
  198. ↑ Krishan, p. 103.
  199. ↑ Rocher, Ludo. "Gaṇeśa's Rise to Prominence in Sanskrit Literature". Brown, p. 73.
  200. ↑
    • Courtright, p. 163. สำหรับประเด็นการคาดการณ์อายุของปัญจายจนะบูชา และความสัมพันธ์กับสมารตพรหมิน
    • Bhattacharyya, S., "Indian Hymnology", ใน: Bhattacharyya (1956), volume IV, p. 470. สำหรับประเด็นเกี่ยวกับปัญจเทวะทั้งห้า
  201. ↑
    • Grimes, p. 162.
    • Pal, p. ix.
  202. ↑ Thapan, pp. 196–197. Addresses the pañcāyatana in the Smārta tradition and the relationship of the Ganesha Purana and the Mudgala Purana to it.
  203. ↑ สำหรับการพูดคุยและถกเถียงในประเด็นวันเวลาที่คเณศปุราณะแต่งขึ้นนั้น ดูที่: Thapan, pp. 30–33.
  204. ↑ Preston, Lawrence W., "Subregional Religious Centers in the History of Maharashtra: The Sites Sacred to Gaṇeśa", อ้างถึงใน: N.K. Wagle, ed., Images of Maharashtra: A Regional Profile of India. p. 103.
  205. ↑ R.C. Hazra, "The Gaṇeśa Purāṇa", Journal of the Ganganatha Jha Research Institute (1951); 79–99.
  206. ↑ Phyllis Granoff, "Gaṇeśa as Metaphor", อ้างถึงใน Brown, pp. 94–95, note 2.
  207. ↑ Thapan, pp. 30–33.
  208. 1 2 3 Grimes 1995, pp. 21–22.
  209. ↑ Courtright, p. 252.
  210. ↑ Bailey 1995, pp. 258–269.
  211. ↑ Nagar, p. 175.
  212. ↑ Nagar, p. 174.
  213. ↑ Thapan, p. 170.
  214. ↑ Thapan, p. 152.
  215. ↑ Getty 1936, p. 55.
  216. ↑ Getty, pp. 55–66.
  217. ↑ Getty 1936, p. 52.
  218. 1 2 Brown, p. 182.
  219. ↑ วัฒนะมหาตม์, กิตติ (November 2011). "พระคเณศไม่ใช่เทพศิลปะ รัชกาลที่ 6 ทรงทำให้เป็นเทพศิลปะ". ศิลปวัฒนธรรม. พฤศจิกายน 2011. สืบค้นเมื่อ 26 พฤษภาคม 2020.
  220. ↑
    • Nagar, p. 175.
    • Martin-Dubost, p. 311.
  221. ↑ Getty 1936, pp. 37–45.
  222. ↑ Getty 1936, p. 37.
  223. ↑ Getty 1936, p. 38.
  224. ↑ Getty 1936, p. 40.
  225. ↑ Nagar, p. 185.
  226. ↑ Wayman, Alex (2006). Chanting the Names of Manjushri. Motilal Banarsidass Publishers: p. 76. ISBN 8120816536
  227. ↑ Nagar, pp. 185–186.
  228. ↑ Martin-Dubost, p. 311.
  229. ↑ Martin-Dubost, p. 313.
  230. ↑ Krishan, p. 121.
  231. ↑ Thapan, p. 157.
  232. ↑ Thapan, pp. 151, 158, 162, 164, 253.
  233. ↑ Krishan, p. 122.
  234. ↑ Thapan, p. 158.