ในสาขาจิตวิทยาของชาวตะวันตก สติ (อังกฤษ: Mindfulness แปลตามความหมายที่ใช้ได้ว่า "ความเป็นผู้มีสติ" "สติ" และ "การเจริญสติ"[1]) เป็น "การเพ่งความใส่ใจของตนไปที่อารมณ์ ความคิด และความรู้สึกที่เกิดขึ้นในขณะนี้ โดยตั้งใจ โดยยอมรับ โดยไม่มีการตัดสิน"[2] ซึ่งสามารถฝึกได้โดยวิธีปฏิบัติกรรมฐาน[2] ที่ดัดแปลงมาจากการเจริญอานาปานสติของชาวพุทธ[3] เป็นวิธีการที่เริ่มเกิดความนิยมในโลกตะวันตกเพราะโปรแกรม Mindfulness-based stress reduction (ตัวย่อย MBSR แปลว่า การลดความเครียดอาศัยสติ)[4]ของ ศ. ดร. จอน คาแบต-ซินน์ ผู้เป็นศาสตราจารย์กิตติคุณของคณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยแมสซาชูเซตส์สติยังเป็นสภาพหนึ่งของจิตใจที่เชื่อกันมานานแล้วว่า สนับสนุนความเป็นอยู่ที่ดี[5]เริ่มตั้งแต่คริสต์ทศวรรษ 1970 ทั้งสาขาจิตวิทยาคลินิกและจิตเวชศาสตร์ได้พัฒนาวิธีการบำบัดโดยใช้สติ เพื่อช่วยคนไข้ที่ประสบภาวะทางจิตใจต่าง ๆ[6] งานศึกษาทางคลินิกได้แสดงหลักฐานของประโยชน์ทั้งทางร่างกายและจิตใจของการเจริญสติโดยทั่ว ๆ ไป และโดยเฉพาะวิธี MBSR ทั้งวิธีแบบ MBSR และรูปแบบอื่น ๆ ได้เกิดการใช้อย่างแพร่หลายในสถานศึกษา เรือนจำ โรงพยาบาล ศูนย์ทหารผ่านศึก และในที่อื่น ๆ