บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งครั้งที่ 1 – ครูเสดนอร์เวย์ – ครั้งที่ 2 – ครั้งที่ 3
ครูเสดลิโวเนีย – ครูเสดเยอรมัน – ครั้งที่ 4
ครูเสดแอลบิเจนเซียน – ครูเสดเด็ก – ครั้งที่ 5
ครูเสดปรัสเซีย – ครั้งที่ 6 – ครั้งที่ 7
ครูเสดคนเลี้ยงแกะ – ครั้งที่ 8 – ครั้งที่ 9
ครูเสดอารากอน – ครูเสดอเล็กซานเดรีย
ยุทธการนิโคโปลิส – ครูเสดตอนเหนือ – สงครามฮุสไซต์
ครูเสดวาร์นา – ออตโตมันรุกรานโอตรันโต
สงครามออตโตมัน-ฮังการี – สงครามออตโตมัน-ฮับส์บูร์ก
สงครามครูเสดลิโวเนีย[1][2] (อังกฤษ: Livonian Crusade) หมายถึงสงครามที่เยอรมนีและเดนมาร์กได้รับชัยชนะและยึดครองลิโวเนียยุคกลางซึ่งเป็นอาณาบริเวณที่ครอบคลุมดินแดนที่ในปัจจุบันคือลัตเวีย และ เอสโตเนียระหว่างสงครามครูเสดตอนเหนือ ดินแดนริมฝั่งทะเลบอลติกทางตอนเหนือของยุโรปเป็นดินแดนสุดท้ายที่ยังไม่ยอมรับนับถือคริสต์ศาสนาเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1207 [3] หลังจากที่พิชิตได้แล้วดินแดนเทอร์รามารินาก็ก่อตั้งเป็นราชรัฐของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์[4] และได้รับการประกาศโดยสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 3ในปี ค.ศ. 1215 ว่าเป็นดินแดนของสันตะสำนัก[5]หลังจากที่ยึดดินแดนได้แล้วเยอรมนีและเดนมาร์กก็แบ่งดินแดนออกเป็นหก ราชรัฐโดยวิลเลียมแห่งโมเดนานักบวชชาวอิตาลีผู้เป็นราชทูตของพระสันตปาปาในลิโวเนีย