บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งครั้งที่ 1 – ครูเสดนอร์เวย์ – ครั้งที่ 2 – ครั้งที่ 3
ครูเสดลิโวเนีย – ครูเสดเยอรมัน – ครั้งที่ 4
ครูเสดแอลบิเจนเซียน – ครูเสดเด็ก – ครั้งที่ 5
ครูเสดปรัสเซีย – ครั้งที่ 6 – ครั้งที่ 7
ครูเสดคนเลี้ยงแกะ – ครั้งที่ 8 – ครั้งที่ 9
ครูเสดอารากอน – ครูเสดอเล็กซานเดรีย
ยุทธการนิโคโปลิส – ครูเสดตอนเหนือ – สงครามฮุสไซต์
ครูเสดวาร์นา – ออตโตมันรุกรานโอตรันโต
สงครามออตโตมัน-ฮังการี – สงครามออตโตมัน-ฮับส์บูร์ก
สงครามครูเสดแอลบิเจนเซียน หรือ สงครามครูเสดแคทาร์ (อังกฤษ: Albigensian Crusade หรือ Cathar Crusade; ค.ศ. 1209-ค.ศ. 1229) เป็นการสู้รบที่คริสตจักรโรมันคาทอลิกเป็นฝ่ายริเริ่มขึ้นเพื่อกำจัดลัทธิแคทาร์ในแคว้นล็องก์ด็อก (ทางภาคใต้ของฝรั่งเศสปัจจุบัน) เนื่องจากทางคริสตจักรถือว่าลัทธินี้มีพฤติการณ์นอกรีต สงครามครั้งนี้ดำเนินการโดยชาวฝรั่งเศสเป็นส่วนใหญ่และกลายเป็นประเด็นทางการเมืองในเวลาไม่นานนัก ผลจากสงครามทำให้มีผู้นับถือลัทธิแคทาร์ลดจำนวนลงไปมาก และยังเป็นการนำบริเวณอ็อกซิเทเนีย (Occitania) เข้ามาอยู่ในการอารักขาของราชบัลลังก์ฝรั่งเศส ในขณะเดียวกันก็เป็นการลดอิทธิพลของราชบัลลังก์อารากอนลงอีกด้วยเมื่อสมเด็จพระสันตะปาปาอินโนเซนต์ที่ 3 ทรงพยายามใช้วิธีทางการทูตเพื่อลดอำนาจของลัทธิแคทาร์ (Catharism) ลง[1] แต่ได้รับผลสำเร็จเพียงเล็กน้อย และหลังจากปีแยร์ เดอ กัสแตลโน (Pierre de Castelnau) ผู้แทนของพระองค์ถูกฆาตกรรม (เชื่อกันว่าโดยผู้ที่เป็นสายให้แก่เคานต์แห่งตูลูซ) พระสันตะปาปาอินโนเซนต์จึงทรงประกาศครูเสดต่อล็องก์ด็อก โดยการประกาศมอบดินแดนที่ได้มาให้แก่ขุนนางฝรั่งเศสที่จะยกอาวุธเข้าช่วย ความรุนแรงในการต่อสู้นำไปสู่การยึดดินแดนของผู้คนที่มีวัฒนธรรมและประเพณีที่ใกล้ชิดกับราชรัฐกาตาลุญญา ประชากรประมาณ 200,000 ถึง 1,000,000 คนถูกสังหารระหว่างสงครามครั้งนี้[2][3]สงครามครูเสดแอลบิเจนเซียนมีบทบาทในการก่อตั้งทั้งคณะดอมินิกันและสถาบันการไต่สวนศรัทธาสมัยกลาง (Medieval Inquisition) ด้วย