อ้างอิง ของ ภาษาชอง

  1. ↑ "ฟื้นภาษาชอง...สะท้อนการดำรงอยู่ของคนชอง". Technology Media. 17 กุมภาพันธ์ 2548. สืบค้นเมื่อ 25 พฤษภาคม 2558.
  2. 1 2 องค์ บรรจุน. สยาม หลากเผ่าหลายพันธุ์. กรุงเทพฯ : มติชน, 2553, หน้า 132
  3. ↑ วิบูลย์ เข็มเฉลิม. วิถีคนป่าตะวันออกผืนสุดท้าย, กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย, หน้า 69-71
  4. ↑ Chong Language Revitalization Project
  • ผศ.เจตน์จรรย์ อาจไธสง พระอธิการธวัชชัย จนฺทโชโต พระอาจารย์สี เตชพโล เฉิน ผันผาย และคำรณ วังศรี. 2556. แบบเรียนภาษาชอง.พิมพ์ครั้งที่ 3 จันทบุรี : ต้นฉบับ.
  • พระครูธรรมสรคุณ (เขียน ขนฺธสโร). ธรรม พันธุศิริสด. อารยธรรมชอง จันทบุรี ใน อารยธรรมชองจันทบุรี และอาณาจักรจันทบูร เมืองเพนียต. กทม. โรงพิมพ์ไทยรายวัน. 2541.
  • Gordon, Raymond G., Jr. (ed.), 2005. Ethnologue: Languages of the World, Fifteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
ภาษาราชการ
ภาษาพื้นเมือง
ออสโตรเอเชียติก
ออสโตรนีเซียน
ม้ง-เมี่ยน
จีน-ทิเบต
ขร้า-ไท
ภาษามือ
กลุ่มภาษาบะห์นาริก
เหนือ
ตะวันตก
กลาง
ตะวันออก
กลุ่มภาษากะตู
กลุ่มภาษาเวียตติก
กลุ่มภาษาขมุ
กลุ่มภาษาปะหล่อง
Angkuic
กลุ่มภาษาว้า
Bit-Khang
กลุ่มภาษาคาซี
Pakanic
กลุ่มภาษาเขมร
กลุ่มภาษาเปือร์
กลุ่มภาษามอญ
กลุ่มภาษาแอสเลียน
Jahaic
Senoic
ยะห์ฮุต
Semelaic
กลุ่มภาษานิโคบาร์
Shompen
กลุ่มภาษามุนดา
เหนือ
ใต้
อักษร
ภาษาท้องถิ่น