อ้างอิง ของ สำเนียงตากใบ

อ้างอิง ของ สำเนียงตากใบ

↑ วิจิตร ศรีสุวิทธานนท์, 2528:215
↑ http://soreda.oas.psu.ac.th/show_detail.php?research_id=64

Brown, J. Marvin. From Ancient Thai to Modern Dialects and other Writings in historical Thai Linguistics. Bangkok : White Lotus Co., Ltd. 2007.

ด ค ก มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมของชาติ สาขาภาษา โดยกระทรวงวัฒนธรรม

อักษร	ธรรมล้านนา · ไทน้อย · ธรรมอีสาน (ธรรมลาว)

ภาษาท้องถิ่น	ชอง · ญัฮกุร · กฺ๋อง· เลอเวือะ · โซ่ (ทะวืง) · ตากใบ (เจ๊ะเห) · สะกอม · อูรักลาโวยจ · มานิ (ซาไก) · ไทยโคราช (ไทยเบิ้ง) · พิเทน · เขมรถิ่นไทย · ญ้อ · แสก · อึมปี้ · บีซู · กะซอง · ซัมเร · ชอุง · มลาบรี · มอแกน · ผู้ไทย

ศิลปะการแสดง ● ช่างฝีมือดั่งเดิม ● วรรณกรรมพื้นบ้าน ● กีฬาภูมิปัญญาไทย แนวปฏิบัติทางสังคม พิธีกรรมและงานเทศกาล ● ความรู้และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับธรรมชาติและจักรวาล ● ภาษา มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม

ภาษาในประเทศไทย

ภาษาราชการ

ไทย

ภาษาพื้นเมือง

ออสโตรเอเชียติก	บรู ชอง สะโอจ ยะฮาย กันซิว เขมร เขมรเหนือ เขมรตะวันตก ขมุ กินตัก กูย มลาบรี ม็อก มอญ ญัฮกุร พะล็อก ปะหล่อง แต็นเอ็น โซ่ โซ่ (ทะวืง)

ออสโตรนีเซียน	จาม มลายู มลายูบางกอก มลายูปัตตานี มลายูสตูล มอแกน มอแกลน อูรักลาโว้ย

ม้ง-เมี่ยน	ม้ง เมี่ยน อึมปี้

จีน-ทิเบต	กะเหรี่ยง กะชีน ลีซอ พม่า อ่าข่า กฺ๋อง ทวาย

ขร้า-ไท	ไทยถิ่นอีสาน เขิน ไทยถิ่นเหนือ ลาว ลาวเวียง ลาวครั่ง ลาวตี้ ลาวแง้ว ลาวหล่ม ผู้ไท พวน ไทใหญ่ ไทยถิ่นใต้ ไทลื้อ ไทเหนือ (ไทใต้คง) ไทโซ่ง เขมรลาวเดิม ไทหย่า ตากใบ พิเทน สะกอม ไทเบิ้ง

ภาษามือ

ใกล้เคียง

สำเนียงคันไซ สำเนียง สำเนียงโคราช สำเนียงสงขลา สำเนียงฮัมกย็อง สำเนียงแต้จิ๋ว สำเนียงกวางตุ้ง สำเนียงตากใบ สำเนียงหมิ่นหนัน สำเนียงสะกอม

แหล่งที่มา

WikiPedia: สำเนียงตากใบ http://soreda.oas.psu.ac.th/show_detail.php?resear...